Mijn goede voornemen om aan het begin van de maand te bloggen over mijn agenda is in het water gevallen. Letterlijk en figuurlijk. En in de sneeuw.
We hadden lekkage. Het smeltwater van de stuifsneeuw kwam bij de ramen in de schuine daken naar binnen. Dat gebeurt alleen bij stuifsneeuw. Bij gewone sneeuw of bij (zelfs hevige) regenval hebben we nergens last van. Maar goed dat ik vanuit huis werk. Ik kon nu de waterschade redelijk beperken. Als ik buiten de deur zou hebben gewerkt was de schade vele malen groter geweest. Nu is het een kwestie van wachten tot het goed opgedroogd is. Dan kan ik er voorstrijkmiddel op smeren en als dat droog is kan er opnieuw geverfd/gesausd worden. Smeer je er geen voorstrijkmiddel op dan komt de verkleuring gewoon door de verf heen.
Kennelijk is het smeltwater, vermoedelijk in de studio, bij bedrading terecht gekomen. Maandagavond knalde de stroom er af. We keken meteen naar buiten, niks aan de hand. We keken in de stoppenkast. Vier groepen waren uit. Wij hebben acht groepen. Die zijn verdeeld over twee hoofdschakelaars. Eerst zette W de betreffende groepen uit. Daarna deed hij de hoofdschakelaar weer aan en één voor één de schakelaars van de groepen weer aan. Sloeg de stroom er meteen weer af. Aangezien we het vermoeden hadden dat twee ruimtes de boosdoener konden zijn, lieten we bij de tweede poging één van die ruimtes uit. Het licht in de woonkamer deed het weer, maar we durfden de televisie niet meer aan te zetten. De studio lieten we uit.
Gisteren heb ik de stroom van de studio weer aan gezet. Het is ook de enige ruimte waar we vloerverwarming hebben (voor de rest hebben we radiatoren, gelukkig) en die moest weer helemaal opnieuw opstarten. Het was er stervenskoud. Vandaag begint het weer warm te worden. Vandaar dat ik weer kan bloggen. Natuurlijk kon ik in de weken daarvoor ook wel bloggen, maar toen ben ik veel in de weer geweest met sneeuwruimen, wandelen door de sneeuw en het voeren en bestuderen van de vogels in de tuin. De vrije tijd die ik verder had heb ik besteed aan lezen. Daar had ik eindelijk weer zin in. En niet in bloggen. Vandaar.

Dus. Februari.

Deze poster vond ik goed bij februari passen. Huiselijkheid. Knusheid. De laatste maand dat we ons naar binnen richten voordat de lente begint. Vandaar de hangstoel met kussens en een deken. Gordijnen voor de ramen die je ’s avonds sluit om er voor te zorgen dat de kou niet naar binnen komt. Echt, met gordijnen is het veel behaaglijker in huis dan met andere soorten raambekleding. Het mag dan volgens sommige stylisten ouderwets zijn, maar voor mij is het een must.

Zo ziet mijn weeklog er uit.
Afgebakende vakken om afspraken in op te schrijven en verder voldoende ruimte voor aantekeningen.

Dit is hoe ik dit jaar de verjaardagskalender heb gemaakt.
Een mooie poster om in te kleuren en een duidelijke kalender.

Bronnen:
Maandlog en weeklog; Mijn Bullet Journal Crash Course van Mus creatief.

Fijne week.