In mijn allereerste blogpost van dit jaar, in januari, schreef ik dat 2020 voor mij in het teken zou staan van duurzaamheid.
Ik stopte sokken, naaide gezichtsdoekjes en oogmake-up doekjes.
Eén van de voornemens was om zo min mogelijk plastic zakjes te gebruiken in de supermarkt. Ik zou herbruikbare zakjes gaan naaien en gebruiken. Ik kocht 4 herbruikbare zakjes in de supermarkt en begon vol goede moed aan mijn voornemen. Binnenkort zou ik ze zelf gaan naaien. En toen kwam corona om de hoek kijken. Daarmee was het, wat mij betreft, gedaan met de herbruikbare zakjes. Om de kans op besmetting zo klein mogelijk te maken koos ik ervoor om toch weer plastic zakjes te pakken. Ik zag het niet zitten om na elk supermarktbezoek de zakjes in de was te doen en op minstens 60°C te wassen. En om ze ongewassen weer opnieuw te gebruiken vond ik nu niet erg hygiënisch. De plastic zakjes van de supermarkt gooide ik natuurlijk wel in de plastic container. Dat dan wel weer.

Wat ik wel heb gedaan in het teken van duurzaamheid, is mijn kleding repareren als dat nodig was. Nou deed ik dat altijd al wel, maar nu werd ik op Instagram geïnspireerd door deze techniek. Sashiko, een Japanse quilttechniek. Je voert het geheel met de hand uit. Er komt geen naaimachine bij aan te pas. Hoe deze reparatie in zijn werk gaat leg ik je zo uit.

Zoals je ziet heb ik het toegepast op alle vier de hoeken bij de achterzakken van mijn spijkerbroek. Bij drie zaten kleine gaatjes en bij één zat nog net geen gaatje ( de derde op de foto, v.l.n.r.).
Dit is wat ik heb gedaan. Ik spelde aan de binnenkant van de broek een klein lapje spijkerstof achter het gaatje. Met borduurgaren borduurde ik eerst de steekjes horizontaal. Daarmee zette ik het lapje vast. Daarna borduurde ik, daar waar de stof het meest versleten was en waar het gaatje zat, de verticale steekjes. Het resultaat is een sterke reparatie. De broek kan weer een poos mee.

Sashiko is dus een Japanse borduurtechniek die wordt gebruikt bij het quilten. Susan Briscoe schreef er een mooi boek over. Zoals je op de cover van het boek kunt zien, zijn de mogelijkheden in patronen heel veelzijdig. Ik gebruik, net als de meeste mensen die ik volg op Instagram, de rijgsteek. Iemand die daar heel creatief mee omgaat is Katrina Rodabaugh, de schrijfster van het boek Mending Matters. Het boek is in het Engels. Recentelijk is het ook in het Duits verschenen. Het is niet bekend of het ook in het Nederlands uitgebracht wordt.

Ook deze drie boeken zijn de moeite waard als je je wilt verdiepen in het stoppen en repareren van gaten en zwakke plekken in je kleding.

Darning: Hikaru Noguchi. Een bekendheid op Instagram. Ze schrijft het meest in het Japans en soms in het Engels. Als je dan klikt op vertaling weergeven krijg je soms een heel grappige vertaling te zien. Japans kun je niet eenvoudig vertalen.

Visible mending: Jenny Wilding Cardon. Een combinatie van sashiko, stoppen en machinale reparaties.

Joyful mending: Noriko Misumi. Hoofdzakelijk het stoppen en mazen van gebreide stoffen en tricot. Ook haakt zij applicaties die ze vervolgens op een creatieve manier gebruikt om iets te repareren.

Al deze boeken zijn Engelstalig.

Ik vind het een mooie stapel zo bij elkaar. Een stapel inspiratie.
Ik heb inmiddels nog meer boeken over het duurzaam omgaan met je kleding en ander textiel. Daarover vertel ik je een andere keer.

Op de zwart-witfoto bovenaan draag ik een hoedje. Die heb ik ooit gemaakt van de broekspijpen van een oude spijkerbroek.
Dat boek is wel in het Nederlands verkrijgbaar. Je vind er 28 trendy en unieke naaiprojecten met je oude jeans. Er zitten geen patroonbladen bij. Wel tekeningen met uitleg hoe je de grote projecten maakt. Achterin staan een paar kleine patronen die je kunt overtrekken of kopieren.

100% jeans van Céline Dupuy.

Tot slot wat dan wel duurzaam was dit afgelopen jaar. Ik breide een trui van wol dat ik al in huis had, en ben begonnen aan een tweede.
Ik maakte van een verkleurde tuinposter een mooi kunstobject. Ik had alle benodigdheden al in huis en heb er dus niks voor hoeven kopen.
Ik naaide een wandkleed met lappen stof uit mijn voorraad.
Ik heb geen kleding gekocht en ook geen schoenen.

Er liggen nog meer reparatieklusjes op mij te wachten en ik heb er net een paar afgerond voor mijn moeder.

Wat heb jij gedaan in het teken van duurzaamheid in 2020?

Fijne week.