Toen onze vorige poes, Zoë, nog leefde maakten we er een gewoonte van om met het hele gezin op de kerstfoto te gaan die we dan als kerstkaart verstuurden aan familie en vrienden. Zoë was een poes die het meestal geen probleem vond om opgepakt te worden, voor de camera te moeten verschijnen, te worden neergezet zodat wij konden controleren of het wat was, de zelfontspanner te starten, weer opgepakt te worden voor de volgende foto, en dat zo’n twintig keer. Twee keer had ze er echt geen zin in en hadden we een kerstfoto waar W en ik mooi opstonden en Zoë de andere kant op keek.

Hoe anders is het nu met Fenna en Phoebe. Hun eerste kerstfoto (in 2017) vond plaats in mijn studio en was er een waar wij niet bij op stonden omdat we ze wilden voorstellen aan de familie en daarvoor kregen ze de spotlights voor zichzelf. Later verhuisde de boom naar de woonkamer. Ik had dat jaar een vooruitziende blik, of beter gezegd een herinnering aan twee kittens die ik vroeger had. Het gebeurde toen regelmatig dat er een kerstbal door de kamer vloog en het is zelfs een keer voorgekomen dat een van de twee de kerstboom zag, een aanloop nam, midden in de boom sprong en met boom en al omviel. Alle ballen stuk, water over de grond en een geschrokken kitten. Sindsdien heb ik een kunstboom. Met de komst van Fenna en Phoebe heb ik dat anders aangepakt. De kerstballen haakte ik zelf en de slinger ook. De kerststal is niet bewust catproof, maar komt wel goed uit. Ik haakte de figuren zelf. Ze komen uit het boekje Haak je eigen kerststal van Christel Krukkert.

De piek haakte ik ook zelf. Ik heb deels gebruik gemaakt van een ontwerp van Wolplein en deels zelf bedacht.

Phoebe knabbelde aan de haren van de engel.

Fenna gooide de hele stal om.

Phoebe kreeg het zelfs voor elkaar om in de boom te gaan liggen!

Wat zijn ze sindsdien gegroeid. Dezelfde boom staat nu weer in de woonkamer.  Ze kunnen er niet meer onder staan, maar ze hebben wel allebei geprobeert er in te klimmen.

Dit jaar besloten we een poging te wagen om de traditionele kerstfoto te maken waar we met zijn vieren opstonden. Ik legde een spel scrabble op de tuintafel en hoopte dat we ze konden verleiden erbij te komen zitten. Op de eerste twee foto’s stonden ze met hun achterwerk naar de camera. We kregen het niet voor elkaar om ze richting camera te laten kijken. Ik rammelde met wat steentjes en dat leverde bovenstaande foto op. Daarna hebben we nog geprobeerd ze te paaien met wat lekkers. Phoebe had daar wel zin in, alleen Fenna maakte dat ze weg kwam. We probeerden haar nog te lokken door haar wat lekkers voor te houden zodat we haar konden pakken en op de tafel konden zetten, maar ze trapte er niet in. Om haar op tafel te lokken legden we wat lekkers in een etensbakje, wat Phoebe steeds op at. We hebben het uiteindelijk opgegeven. De foto die je ziet was de enige bruikbare die er bij zat.

Nu is het dus kerstvakantie en dat betekent dat ik twee weken lang geen Franse les heb. Bij de Boekenvoordeel zag ik dit boekje. Ik heb dus wat te doen in de vakantie.

Ik weet niet zeker of dit wel mag, maar ik plaats hier één simpel puzzeltje voor jullie om te maken. Echt heel simpel.

Rest mij nog om te zeggen dat ik ook twee weken vakantie neem van het bloggen. In het nieuwe jaar ga ik jullie wat vertellen over mijn goede voornemen voor volgend jaar.

Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen en een goed 2020.