Afgelopen september kreeg ik mijn eerste leerling op handwerkles. Zij wilde graag een vest haken. Ik zocht een paar patronen op waarvan zij er één uitkoos. Het patroon leek niet al te moeilijk. Voor de zekerheid besloot ik het vest ook maar te gaan haken zodat ik zou weten waar zij tegenaan kon lopen. Nou, dat was maar goed ook.
Het vest wordt van boven naar beneden gehaakt en daarom hoef je geen naden dicht te naaien om het vest in elkaar te zetten.
Mijn leerling begon met het haken van een proeflapje om te bepalen welke haaknaald ze moest gaan gebruiken. Ik werkte alvast vooruit. Ik had natuurlijk wel een andere kleur garen uitgekozen.
Na de eerste paar toeren begon het vormen van de pas, het gedeelte wat om de schouders valt. Ik begon aan de pas, twijfelde of ik het wel goed deed, haalde het drie keer uit en begon voor de vierde keer. De beschrijving was namelijk niet helemaal duidelijk. En de video op de website ook niet. Je kon het op twee manieren lezen, althans dat vond ik. Na enig speurwerk op de website waar ik het, gratis, patroon vandaan heb, bleek ik niet de enige die het onduidelijk vond. Na alle vragen en antwoorden te hebben gelezen was het mij nog niet duidelijk. Ik besloot zelf een vraag te mailen waar ik maar geen antwoord op kreeg. Uiteindelijk ben ik maar begonnen. Het leek goed uit te pakken, dus haakte ik door.

Op bovenstaande foto zie je de oranje meeloopdraden. De meerdering vond bij deze draden plaats. Zoals je ziet lopen de draden niet symmetrisch. Desondanks viel de pas wel goed om de schouders. Toen ik de mouwen had gevormd, en begon aan het onderste deel, kreeg ik een antwoord op mijn mail. Ruim anderhalve maand later! En je raadt het al, nog steeds bleef de uitleg onduidelijk.

Het getekende schema sloeg alleen op het begin en het eind van de toer. Hoe de rest van de toer moest worden gehaakt was, voor mijn leerling, niet helemaal duidelijk. Gelukkig snapte ik het wel. Ik tekende de toeren opnieuw uit. Het begin en het eind met daar tussenin drie keer de herhaling. De toeren 2,3,4 en 5 werden steeds herhaald tot de juiste lengte bereikt was.
De mouwen werden heel simpel in stokjes gehaakt.
En toen was het vest af.

TADAAH!!!

Nou? Mooi hè? Ik ben er zóóó blij mee. Het vest draagt héérlijk!
Deze foto is genomen op eerste kerstdag. Toen droeg ik het voor het eerst.
Ik heb het vest drie weken lang achtereen gedragen. Dat is het voordeel van wol. Het blijft mooi, wordt niet snel vies en blijft lang fris.

Ik wilde er eigenlijk houten knopen aan vastnaaien, maar die had ik niet in mijn voorraad. Ik heb er dus plastic knopen aan vast gemaakt. Heel simpel door er één draad doorheen te halen en vast te knopen. Dan kan ik ze later makkelijk vervangen.
De winkels waren gesloten, dus ik kon geen houten knopen kopen. Dat ga ik doen zodra de winkels weer open gaan.

Zo ziet de achterkant er uit. 
Het vest heeft de goede lengte, maar de mouwen werden met het dragen wat korter. Ze kropen omhoog omdat ze door het dragen wat wijder werden. Die ga ik wat langer maken door er een paar toeren extra aan vast te haken. Ik heb nog wat bollen van het garen over. Genoeg voor het breien van een muts. Of misschien een paar beenwarmers.

Let overgins niet op mijn haar. Dat is veel te lang. Ik ben begin september voor het laatst naar de kapper geweest. Deze foto’s zijn van eind december. Inmiddels is mijn haar nog langer. Er zit werkelijk geen model meer in. 

Het patroon vind je op de website van Garnstudio.com 
Het heet Lakeside Cardigan.
Het is gehaakt met Drops Air, maar ik heb ander garen gekozen uit dezelfde garengroep. Drops Big Merino. Dat is 100% merinowol. Het is heerlijk zacht en erg comfortabel qua warmte. 
Het is gehaakt met haaknaald nr. 6

Fijne week.