Het is al even geleden dat ik over de moestuin heb geblogd. Het gekke is, ik was in de veronderstelling dat ik deze blogpost al had geschreven en gepubliceerd. Kennelijk is er iets mis gegaan. Ik weet namelijk zeker dat ik het woord ‘ingepland’ heb gezien in mijn lijst met blogposts. Hij had dus gepubliceerd moeten zijn en dat is niet gebeurd. Heel vreemd. En nog vreemder is, de blogpost is verdwenen. Ik kan hem nergens meer terugvinden. Dus zit er niks anders op dan hem nogmaals te schrijven. Het is tenslotte al herfst. Maar goed. Beter laat dan nooit. 

TOMATEN.
De Dancing with Smurfs op bovenstaande foto en op de foto hieronder, is een heel lekker klein tomaatje. Zacht van smaak en heel sappig. De plant die in de kas stond deed het goed. De planten die buiten stonden hadden het moeilijk. Ze bleven wat klein en de tomaatjes die wel groter werden barstten open voordat ze helemaal rijp waren. Daar hadden trouwens meer tomaten last van. 

Dat het geen goed jaar was voor de tomaten lag natuurlijk aan het weer. Juni ging nog wel, maar juli en augustus waren te koud en te nat. Daar houden tomaten niet van. Die willen zon en warmte. De enige tomaten die het nog redelijk hebben gedaan waren de Tigerella en de Yellow Pear. 

De Marmande, de vleestomaat groeide langzaam. Uiteindelijk kwamen er toch tomaten aan de planten. Ze groeiden dicht op elkaar. Wellicht had ik ze uit moeten dunnen om ze meer ruimte te geven om te groeien, maar dat heb ik niet gedaan. 

Deze Marmande was mooi rood en smaakte goed. 

Dit is een kleine oogst tomaten (en één aardbei). De rode zijn de Tigerella en de gele zijn de Yellow Pear. De Yellow Pear was heel goed van smaak. Jammer genoeg heb ik de helft ervan weg moeten gooien omdat ze constant barstten. Misschien had ik die ook wel kunnen gebruiken voor een saus of zo, maar ik wist niet hoe lang de barst er al in zat en dus of er misschien vliegjes eitjes in hadden gelegd of zoiets. Ik nam geen risico en gooide ze weg. 

Dit was de eerste Bosque Bumblebee die ik oogste. Om koud te eten, op een broodje of uit het vuistje, vond ik die niet zo lekker. Ik heb ze dus verwerkt in een saus. 

Ik heb wel vier keer tomatensaus gemaakt. Ik gooide alle soorten tomaten bij elkaar in een grote pan, of meerdere kleinere pannen. Als ze gekookt waren gingen ze door de passeerzeef in een andere pan. Nadat de saus was afgekoeld deed ik het in bakjes van verschillende grootte en vroor het in. 
Het grappige was dat als je alle kleuren door elkaar gooide in de pan, je een rode saus kreeg. Toen ik een keer veel Bosque Bumblebee had, kookte ik die apart. Ik kreeg een paarse saus. Kennelijk gaf de schil heel erg af. 

ANDIJVIE EN KNOFLOOK.
Door het rare weer waren er ook groenten die doorschoten. Ze gingen bloeien terwijl dat niet de bedoeling was. De andijvie deed dat. Ik heb de planten toch maar geoogst en het uitgeschoten deel weggegooid. De rest van de andijvie ging rauw door de aardappels. Ook de knoflook schoot door. Ik heb ze geoogst en dat leverde kleine bolletjes op die verrassend goed van smaak waren. Jammer genoeg kon ik de planten niet vlechten om mooi op te hangen want het doorgeschoten deel had een keiharde stengel.

PAPRIKA’S.
Ook voor de paprika was het te koud, zelfs in de kas. Er kwamen kleine paprika’s aan die maar niet wilden verkleuren. Ze bleven groen. Dat is op zich niet erg want die kun je gewoon eten. Er waren er een paar die voorzichtig begonnen te verkleuren naar bruin. Dat had mooi rood moeten worden, maar ze begonnen al zacht te worden en te rotten. Ik gaf ze gewoon water zoals het hoort,  maar op de een of andere manier namen ze het water niet op. De aarde bleef nat. Het leek wel of er een ziekte in de plant zat. Twee paprika’s begonnen geel te kleuren en die heb ik toen half verkleurd van de plant geknipt voordat die ook zouden gaan rotten.

BIETJES.
Gelukkig waren er ook groenten die het wel goed deden. Ik had voor het eerst bietjes gezaaid. Alleen rode bieten leken mij saai dus ik koos voor veelkleurige bietjes. Het waren drie soorten. Rode, gele en tweekleurige. Tot nog toe heb ik alleen de rode en de tweekleurige bieten geoogst. De gele bieten zitten nog in de grond.

Dit waren de tweekleurige bieten. 

Nadat ik ze had schoongeboend en de boven- en onderkant er vanaf had gesneden zag de binnenkant er zo uit. Om en om rood-witte ringen. Ik was zó benieuwd hoe ze eruit zouden zien nadat ze gekookt waren.

Zo dus. Je ziet de ringen nog wel, maar ze zijn gewoon rood geworden. Ze smaakten heerlijk. 

WORTELS. 
Dit jaar had ik ook voor het eerst wortels gezaaid. Na een langzame start gingen ze goed groeien. Ik heb er in totaal drie keer van geoogst. De eerste keer oogstte ik 700 gram. We hebben dat met zijn tweeën in één keer opgegeten. Daarna was het flink uitbuiken geblazen. 

De tweede keer oogstte ik precies zoveel als ik nodig had. Ik maakte er een pan vol met lekkere soep van. 
De derde keer kookte ik ze gewoon voor bij de aardappels. 
De wortels zijn ons zo goed bevallen dat we ze volgend jaar weer gaan zaaien.

SNIJBONEN. 
Het meeste succes dit jaar hadden we met de snijbonen. 
In het begin wilde de plant alleen maar naar boven toe groeien. Na een poos kwamen er toch bloemetjes aan de stam. De meeste bonen groeiden helemaal bovenin de plant. Ze groeiden aan de schaduwkant van het bladerdak, waar de zon er niet op scheen. 
De eerste keer had ik, na schoonmaken en snijden, 700 gram snijbonen. Daar hebben we twee dagen van gegeten.
De tweede keer plukte ik 1,7 kg. Dat heb ik voorgekookt en in porties van 400 gram ingevroren. 

Zoals je ziet zat er toen nog steeds genoeg aan de planten.

De derde keer plukte ik twee kilogram snijbonen! Ook die liggen voorgegaard en in porties in de vriezer. 
Het valt trouwens niet mee om zo ontzettend veel snijbonen te snijden met een schilmesje. Afgelopen week heb ik dan ook een snijboon-snijmachine gekocht voor volgend jaar. 

En zo ziet het er nu uit. 
De snijbonen zijn weg en de tomatenplanten ook. Er staan alleen nog wat afrikaantjes in de moestuin en er groeien nog bietjes. 

De prei groeit ook nog steeds en die kan voorlopig wel blijven staan. Ik heb er twee keer wat van gebruikt. De prei is klein, maar smaakt goed. De wortels zijn allemaal geoogst. Ook hier stonden heel veel tomatenplanten in potten. Die zijn allemaal weg. 

Zo ziet het er nu uit in de kas. Links staan wat paprikaplanten. Dat wordt denk ik niks meer, maar ik geef ze nog een kans.
Op de tafel staan links een paprikasoort die het wel blijft doen met hele kleine vruchtjes. Rechts staat een Dancing with Smurfs tomatenplant die van onder uit begon te lopen. Waarschijnlijk gaat die de winter niet overleven, maar ook die geef ik een kans. 
Straks zet ik de kleine tuinset weer in de kas, net als vorig jaar, om ruimte te besparen in de schuur. 

Natuurlijk zaten er nog onrijpe tomaten aan de planten die we weg hebben gegooid. Om ze de kans te geven om te rijpen had ik ze eerst op een dienblad in de kas gelegd. Later haalde ik ze naar binnen. Nog geen kwart heeft het gered. De rest heb ik jammer genoeg weg moeten gooien.

Het moestuinseizoen zit erop voor dit jaar. Het was, door de lage temperaturen en de vele regen, geen goed moestuinjaar. Met name voor de tomaten en de paprika’s dan. 
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit jaar relatief weinig bijen heb gezien. Er waren wel wat libellen, maar bijna geen waterjuffers. Waar er wel heel veel van waren, waren slakken. Huisjesslakken, maar dat vind ik niet zo erg. Nee, er waren ongelooflijk veel naaktslakken. Niet normaal. Dat kwam ongetwijfeld door het vochtige weer. 

Fijn weekend.