Over hoe alles groeit in de moestuin.
Het is al weer een poosje geleden dat ik een blogpost schreef. Er is in de tussentijd van alles groter gaan groeien in de moestuin.
De bietjes zijn behoorlijk gegroeid. Het leek er in eerste instantie op dat ze niet stevig wilden wortelen. Als ik ze water gaf vielen ze steeds plat. Net toen ik me afvroeg of het nog wat zou gaan worden, stonden ze stevig overeind.
De snijbonen groeiden zo hoog dat ik extra gaas heb moeten plaatsen waar ze langs konden groeien.
Inmiddels hangen de eerste sperziebonen (vooraan meteen links naast de Oost-Indische kers) aan de plant, klaar om geoogst te worden. Ik heb maar drie planten en één heeft boontjes, dus het is niet genoeg voor een maaltijd, maar wel om ergens bij te roerbakken.
Hier kun je goed zien dat ik bietjes heb in verschillende kleuren. Links staat de gele biet en rechts de rode biet. Ik heb ook tweekleurige bieten. Ik ben zó benieuwd hoe ze zullen smaken.
De tomatenplant die het in eerste instantie moeilijk had was de vleestomaat, de Marmande. Ik tel op de foto minstens vijf tomaten aan deze plant. Het zijn er inmiddels meer en aan de tweede plant groeien ook tomaten.
Links zie je de Tigerella en rechts de Bosque Bumblebee. Van beide soorten heb ik twee planten in de moestuin staan en verder nog in potten. Aan allemaal groeien tomaatjes.
Deze prachtige tomaatjes waren de eerste tomaatjes die verschenen. Ze zijn van de Dancing with Smurfs die in de kas groeit. Van deze soort staan er ook een aantal buiten in potten. Daar groeien inmiddels ook tomaatjes aan. Wat nu donker kleurt gaat nog donkerder worden. Wat nu nog groen is zal rood gaan worden. Pas als dat gebeurt is zijn ze rijp om te eten. Nog even geduld dus.
Zoals je ziet heb ik al heel veel blad verwijdert. Het blad werd zó groot dat er geen zonlicht meer op de tomaatjes scheen. En al dat overtollige blad neemt heel veel voeding weg van de tomaatjes die dat juist nodig hebben om te kunnen groeien. Ik heb inmiddels bij alle tomatenplanten wel de helft van het blad weggesnoeid.
Dit is de Yellow Pear. De gele peertomaat die buiten in een pot staat. Als je goed kijkt zie je dat de tomaatjes al peervormig aan het worden zijn.
De Red Fig, de rode peervormige tomaat, gaat ook lekker.
Van zowel de Yellow Pear als de Red Fig staat er één in de kas en staan er ook een paar buiten in potten. Allemaal dragen ze tomaatjes in wording.
Hier zie je ze alle drie in de kas staan samen met de paprikaplanten.
Ik had gelezen dat je de paprikaplanten moest toppen als ze ongeveer twintig centimeter hoog waren. Dan zou de hoofdstam meerdere vertakkingen aanmaken zodat je een grotere oogst kon verwachten. Er gebeurde helemaal niks. Ik was al bang dat ik mijn paprikaplanten geruïneerd had. En warempel, er begonnen na een paar weken zijtakken te groeien. Inmiddels hebben bijna alle planten bloemen die hopelijk paprika’s gaan worden.
Zoals je wel kunt zien groeien de peultjes goed. We hebben er al twee keer van kunnen eten. Op de kale plekken in de bak had ik nog extra zaadjes gezaaid. Die planten vormen nu bloemen waar binnenkort ook peultjes uit zullen groeien.
De andijvie en de palmkool groeien heel goed. Ik denk dat ik de andijvie binnenkort al kan oogsten. De palmkool zal op zijn vroegst vanaf september klaar zijn om te oogsten.
De aardbeien waren heerlijk zoet. De eerste oogst zit er al weer op. Het zijn doordragers dus als het goed is moet ik nog een keer kunnen oogsten. Jammer genoeg blijven die aardbeien nog klein en zijn ze wat zuur. Ze hebben mest gehad, maar ik weet niet of dat nou wel zo’n goed idee was. De meeste aardbeien worden al zacht als ze nog niet eens rood zijn. Sommigen schimmelen weg voordat ze groot zijn. Ik heb dat altijd met aardbeien. De eerste oogst is perfect en daarna gaat het mis.
De wortels worden al groot. Tenminste, de planten worden al groot. Onder de grond is het groeiproces nog in volle gang. De prei begint al op echte kleine prei te lijken. Inmiddels heb ik ze aangeaard. Dat betekent dat ik de aarde om de planten heen heb opgehoogd zodat het deel onder de aarde wit kleurt.
Ik had ook zonnebloemen gezaaid. Er staan er al een paar te bloeien. Ze zijn alleen niet erg hoog. Maximaal een meter.
Zo staat het er nu bij. De tomatenplanten lijken wel “kaal” met zoveel minder blad.
Ik heb het al een paar keer gehad over het puntje tuin aan de zijkant van het huis naast de parkeerplaats. Er staan een boom en twee struiken en verder vooral veel onkruid. Dit stukje wordt liefdevol verwaarloosd zodat de vlinders en de bijen een plek hebben om te eten en uit te rusten.
Op de dag dat ik voor de tweede keer peultjes oogstte was ik nieuwsgierig naar hoe ver het zou zijn met de worteltjes. De eerste die ik uit de grond trok had al wel het gewenste formaat, maar was nog niet oranje genoeg. De tweede die ik omhoog haalde bleken er twee te zijn. Twee hele kleintjes. Conclusie, het was nog te vroeg om te oogsten. De worteltjes waren overigens wel goed van smaak.
Fijn weekend.
0 reacties