Hebben jullie ook zo genoten van het mooie weer op Hemelvaartsdag? Wat was het warm hè? Echt een dag om buiten door te brengen.

Afgelopen week ontdekte ik tot twee keer toe dat er van de peterselie was gesnoept. Ik denk dat een merel de schuldige is. Nou is die peterselie ook erg lekker. Ik heb van het plantje dat in de kas staat al een paar keer een blaadje opgegeten. Heerlijk. Het is natuurlijk de bedoeling dat de plantjes groot worden en dus vroeg ik aan W of hij voor mij iets wilde bouwen waar een net overheen gespannen kon worden zodat de vogels er niet meer bij kunnen. 

Er zijn enorm veel Romatomatenzaadjes ontkiemt. Tijd om ze in potjes te doen. Omdat kennelijk half Nederland aan het moestuinieren is geslagen was de moestuinaarde bij het tuincentrum op. Ook bij de bouwmarkten. En dus had W bemeste tuinaarde gehaald. De zak was loodzwaar en om het mezelf gemakkelijk te maken leegde ik een zak in de kruiwagen. Hoefde ik niet zo diep te bukken. De aarde was inderdaad goed bemest. Er kwam me toch een lucht af. Pfff. Maar goed. Ik deed de aarde in de potjes, maakte het nat, deed heel voorzichtig de zaailingen één voor één in een potje. De zaailingen die over waren gingen jammer genoeg in de groene kliko. Ik had er al veertien in een potje gedaan en was door mijn potjes heen.

Vanwege de warmte namen we regelmatig een pauze. Bij de schuur in de schaduw was het heerlijk toeven met een glas limonade en een koekje.

Eerder die dag had ik, met de moestuinaarde die we nog hadden, de paprika’s in potten gedaan. Ik had er nog twee over en die gingen elk in een pot met de bemeste tuinaarde. We hadden zes zaailingen en plotseling ontdekte ik er nóg ééntje. Er staan nu  zeven paprikaplantjes in de kas.

 Terwijl de paprika’s in de kas stonden en de tomaten in hun potjes buiten op een tafel genoten we van het uitzicht.

Later die dag gingen de tomaten ook weer de kas in om bij te komen. Het viel me op dat enkelen er niet goed uit zagen en ik maakte me zorgen omdat de grond best hard werd. Ik had het gevoel dat er iets niet klopte.

Aan het eind van de dag zag ik dat zeker een kwart van de tomaten het niet zouden gaan redden. Na op de overige zakken tuinaarde te hebben gekeken ontdekten we dat het tuinaarde was om de grond mee te verbeteren. Te mengen dus met de aarde in de tuin en niet om los te gebruiken. Balen. Waarschijnlijk was het mestgehalte veel te hoog. Vandaar die ongelooflijke stank. Nu wist ik zeker dat de tomaten dood zouden gaan. In ieder geval een groot deel ervan.
Ik viste een paar zaailingen weer uit de groene kliko en stopte ze in een hele grote bloempot waar vorig jaar een tomatenplant in had gestaan. Een uur later stonden ze er nog steeds goed bij. 
Ik heb er ’s nachts niet van kunnen slapen. 
De volgende ochtend was een derde er slecht aan toe. Die in de grote pot waren ok. Toch besloot ik het nog even aan te zien. Misschien waren ze gewoon in shock omdat ze in potjes waren gezet. Soms moet je gewoon even wachten

De kruiden die in de kas staan doen het supergoed. Op de linkerfoto zie je de basilicum. Op de rechterfoto zie je links de bieslook en rechts twee keer de peterselie.

Vrijdagavond zei ik tegen W dat ik de bemeste tuinaarde terug wilde brengen naar de bouwmarkt en in plaats daarvan universele potgrond wilde halen. We hadden maar één van de zes zakken opengemaakt.
Zaterdag gingen we op pad en konden we ze gelukkig zonder problemen ruilen.

Eerst verving ik de aarde van de twee paprikaplantjes. De ene was geen probleem want die was al voorgezaaid in een stekpotje. De andere was de extra zaailing ( links) en moest dus heel voorzichtig worden losgemaakt uit de harde grond.

Daarna was het de beurt van de tomaatjes. Om een  lang verhaal kort te maken. De helft heeft het niet overleeft. De zaailingen die ik weer uit de kliko had gevist stonden er tip top bij. Die heb ik dus ook in een potje gedaan. Vervolgens heb ik ze allemaal met rust gelaten in de kas. Daar laat ik ze maar bijkomen van alle commotie. En nu maar hopen dat het goed blijft gaan.

Hier zie je de tomaatjes rusten naast de basilicum.

Vorig weekend had ik de sperziebonen in de volle grond gezaaid. Die komen nu al op.

Gelukkig zijn er gisteren een paar beste buien gevallen. Daar zullen de plantjes blij mee zijn. Voorlopig kan ik niet veel doen in de moestuin. Gewoon rustig genieten van hoe alles groeit.

Fijne week.