Zomervakantie 2020. Wie had ooit kunnen bedenken dat de zomer dit jaar zo anders zou verlopen dan voorgaande jaren. Eerst gaan we met zijn allen maanden lang in een lockdown. Daarna mag er steeds een beetje meer. Nu mogen we weer op vakantie. Ben ik de enige die daar een raar gevoel bij heeft? Ben ik de enige die helemaal niet blij is met de versoepelingen die nu gaande zijn? Zijn wij, als Nederlanders, wel klaar voor die versoepelingen? Als ik namens mezelf spreek is het antwoord NEE!!! In de supermarkt, in de winkels en op straat voel ik me helemaal niet veilig. Ik zigzag  tussen alles en iedereen door om me aan die anderhalve meter te kunnen houden. Als ik mensen er op aanspreek dat ze geen anderhalve meter van mij houden krijg ik boze blikken, niet begrijpende blikken en vaak commentaar. Dat ik dan maar thuis moet blijven is iets wat ik veel hoor. Ik ga dus al niet meer naar de supermarkt op vrijdag en in het weekend. Dat is niet te doen. Het lijkt wel of (bijna) iedereen denkt dat het coronavirus weg is. Nou mensen, dat is niet zo. Ik vergelijk dit virus met De Pest. Niet het ziekteverloop, ( alhoewel, misschien deels wel) maar wel de meedogenloosheid waarmee het om zich heen grijpt en slachtoffers maakt.

Ik weet het, dit stukje heet Staycation. Ik ga daar straks meer over vertellen, maar dit moet me toch echt even van mijn hart.

Vroeger, tijdens de pest, legden ze alle zieken in de kerk. Het liefst zo dicht mogelijk bij het altaar want dat gaf je de beste bescherming. Iedereen lag bij elkaar. Ook degene die hun verzorgden liepen daar rond. Je snapt het al. Het virus verspreide zich vliegensvlug. Toen ze er eindelijk achter kwamen dat isolatie het beste was, was het al te laat.
Terug naar onze lockdown. Dat is de beste beslissing die de regering, op aanraden van het RIVM, ooit heeft kunnen nemen. Door die drastische maatregel is het aantal slachtoffers “binnen de perken” gebleven.
De pest bleef terugkomen. Vaak was het er ’s zomers niet, maar kwam het in het najaar of de winter weer terug. Tegen de pest is nooit een vaccin ontwikkeld. Wereldwijd zijn er nog steeds (kleine) uitbraken (heb ik gelezen). Als je het krijgt moet je er gewoon doorheen. Je overleeft het of je gaat dood. Het verschil met vroeger is dat we tegenwoordig medische middelen hebben om het ziekteverloop “comfortabeler” te maken. Koortsverlagers, beademing, infuus.
Het is dus wachten op een vaccin tegen Covid-19. Er is een kans dat die er nooit komt.
En dus had ik mezelf voorgenomen om in lockdown te blijven totdat iedereen is gevaccineerd. Alleen naar de supermarkt voor de boodschappen en alleen naar de stad als ik er ook echt moet zijn. Dan is het dus beangstigend dat er mensen zijn die zich niet aan de anderhalve meter houden. Die denken dat alles weer kan. Tegen al die mensen wil ik zeggen: ” Bedankt voor het in gevaar brengen van mijn leven”. Voor degenen die dit grappig vinden. Het was sarcastisch bedoeld. Ik meen het. En nu gaan “we” met zijn allen op vakantie en kruipen we bij elkaar op de terrassen en is het wachten op de volgende uitbraak.
Zo, dat moest ik even kwijt.

Voor degenen die niet zijn afgehaakt ga ik nu iets vertellen over mijn Staycation.

Zoals je ziet zijn Fenna en Phoebe al begonnen aan de staycation. Dit leuke tentje is een heerlijk plekje om te liggen als de zon iets te fel schijnt.

Wij waren eigenlijk van plan geweest om in het voorjaar of in het najaar een midweekje samen weg te gaan. Wij zijn voor het laatst op vakantie geweest vlak voordat Fenna en Phoebe in ons leven kwamen. Najaar 2017. Vanwege het coronavirus stellen we het nog maar een poosje uit. We blijven thuis.

Ik herinner me nog dat ik tijdens mijn kinder- en jeugdjaren, in de vakantie, een plakboek bijhield. Ik schreef erin wat we die dag hadden gedaan, plakte er entreekaartjes in en soms ook bloemen die ik droogde tussen twee boeken. Verder zaten we, als het regende, veel te tekenen en te kleuren en spelletjes te doen.
In 2007 ben ik daar weer mee begonnen. Deze zomer ga ik dat ook doen. Ik ga een verslag maken van mijn staycation. In een schrift en hier op mijn blog. En ook op Instagram. Ik heb een paar zomerboeken gekocht: het Libelle zomer-vakantieboek, het psychologie zomerboek en het vakantieboek van Flow. Verder heb ik nog heel wat edities van de Flow-specials Book for Paperlovers liggen. Genoeg om de zomer mee door te komen.

Waar ik ook de zomer wel mee door ga komen is mijn moestuin. Dat is nog een reden om niet op vakantie te gaan. Ik ga geen groenten kweken om ze vervolgens dood te laten gaan omdat ze geen water krijgen. De courgetteplanten zijn gigantisch.

Dit zijn de eerste twee courgettes die ik heb geoogst. Ik heb ze geroerbakt met paprika’s, uien en knoflook. Kruiden erdoor, gemalen peper erover, gekookt aardappeltje erbij met een vegetarische schnitzel en smullen maar.

Ook de eerste stamslabonen zijn geoogst. Twaalf stuks om precies te zijn.

Er is dus genoeg te doen tijdens onze staycation. 

Wat gaan jullie doen deze vakantie?