Welkom in 2020 allemaal!

Rijst meteen de vraag, zeggen we tweeduizendtwintig of twintigtwintig? Ikzelf geef de voorkeur aan het laatste. We noemden 1999 tenslotte ook negentiennegenennegentig en niet negentienhonderdnegenennegentig, of duizendnegenhonderdnegenennegentig. Toch?

Bovenstaande foto is niet van deze jaarwisseling. Het was veel te mistig. Ik denk dat het de eerste keer in tien jaar is dat ik niet naar het vuurwerk (van anderen) heb staan kijken. Er was niks te zien. Zelf steken we nooit vuurwerk af.
De foto is van de jaarwisseling van vorig jaar, toen wij in het zomerhuisje verbleven. Het was kraakhelder en we hadden een prachtig uitzicht op Tuk. Het grote zwarte vlak dat de onderste helft van de foto in beslag neemt was het gerooide suikerbietenveld. De schaduwfiguren zijn geknotte wilgen.

De vorige keer schreef ik dat Phoebe, toen ze nog een kitten was, in de kerstboom was gaan liggen. Zoals je op de foto hierboven ziet deed ze dat dit jaar weer. Alleen is ze nu volwassen.

Hier zie je hoe klein de kerstboom is en dus hoe groot Phoebe inmiddels is. En ja, de kerstboom is nog heel. Het blijkt een hele sterke boom te zijn.

Fenna was enorm blij met haar kerstcadeautje.

De meisjes zijn redelijk relaxed de jaarwisseling door gekomen. Ik stond er versteld van. Het grootste deel van de dag hebben ze in hun hangmat geslapen. Toen ik bijna klaar was met het haken van een mandje sprong Phoebe bij me op schoot om daar te gaan slapen. Ik kon dus niet verder en besloot om dan ook maar even mijn ogen dicht te doen. Toen er dichtbij vuurwerk werd afgestoken voelde ik dat Phoebe daar even op reageerde. Ik deed één oog open en zag dat ze een beetje geschrokken keek. Ik besloot niet te reageren en toen ik een paar tellen later weer keek had ze haar oogjes al weer dicht. Grote meid. Even na zes uur wilde ik het kattenluik op slot doen omdat vanaf dat moment vuurwerk mocht worden afgestoken. Fenna was me te snel af en schoot nog net even naar buiten de kattenren in. Een paar minuten later kwam ze weer binnen. Niet omdat ze geschrokken was, er was in de tussentijd al een paar keer geknald, maar omdat ze daar zin in had. Ze kwam ontspannen binnen gestapt en ging naar boven om wat te eten. We hadden de hele dag de radio aan staan en ’s avonds de tv. Als ze al ergens op reageerden negeerden wij dat. Niks aan de hand.

Hier nog even de oplossing van de franstalige puzzel uit de vorige blogpost.

Ik schreef de vorige keer ook dat ik zou vertellen over mijn goede voornemen voor 2020.
Mijn goede voornemen is: Duurzaamheid.
Nou ben ik al redelijk duurzaam bezig. Ik scheid afval, repareer al jaren mijn eigen kleding, rij geen auto (maar dat is niet zo moeilijk als je geen rijbewijs hebt), ik vlieg niet, eet geen aardbeien in de winter, koop zo veel mogelijk in een winkel i.p.v. dat ik iets online bestel.
Nou had ik als voornemen dat ik een jaar lang geen kleding mocht kopen, alleen herinner ik me nu dat ik dat vorig jaar ook al niet gedaan heb. Ik neem me dus voor om zo min mogelijk kleding te kopen, als het kan zelf meer kleding te maken van het textiel dat ik al in huis heb. Ik maak een uitzondering voor ondergoed en sokken. Die koop ik gewoon. Verder ben ik van plan om (waar mogelijk) geen plastic zakjes meer te gebruiken in de supermarkt. Ik ga mijn zakjes zelf naaien.

De nieuwste Burda creatief staat helemaal in het teken van duurzaamheid. Daar ga ik zeker wat dingen uit maken.
Het boek mending matters gaat over het repareren van spijkerbroeken. Ik repareer ze meestal op de naaimachine want dan is de reparatie supersterk en slijtvast. Voor gaten die niet zo stevig gerepareerd hoeven te worden kan het ook op de manier uit dit boek. Het boek is in het engels. Je kan de titel op twee manieren lezen. Zaken herstellen of herstellen doet er toe. Ik was zo blij toen ik dit boek vond dat ik bijna stond te dansen in de rij voor de kassa.
Uiteraard zijn er nog veel meer dingen die ik kan maken in het teken van duurzaamheid. Dit jaar houd ik jullie daarvan op de hoogte.

Ik geef ook les, o.a. in hoe je zelf je kleding kan repareren. Kijk daarvoor op mijn website www.mevrouwposthumus.nl Klik op lessen voor informatie.