Net als al die andere vrouwen (en mannen) die make-up gebruiken, maak ik aan het eind van de dag mijn ogen en mijn gezicht goed schoon. Voor het schoonmaken van mijn gezicht gebruik ik zelfgemaakte doekjes. Voor het verwijderen van de make-up van mijn ogen gebruikte ik tot voor kort nog wattenschijfjes. Die zijn sinds een week op. Ik was niet van plan om nieuwe te kopen en dus heb ik ze zelf gemaakt van flanel. De stof die ik er voor gebruikt heb, is een lap die ik over had van een pyjama, die ik ooit maakte voor mijn examen Costumière.

Met een wateruitwisbare stift tekende ik rondjes op de dubbelgeslagen stof. Om er zeker van te zijn dat de stof tijdens het naaien niet ging schuiven, zette ik in het midden van elk rondje een speld.

Ik naaide over de lijn van de stift heen. Ik liet een stukje van ongeveer anderhalve centimeter open om het watje later te kunnen keren. En ondanks dat ik de rondjes mooi rond heb getekend met behulp van een glazen potje, zijn de rondjes niet perfect rond geworden. Omdat ik moest sturen en naaien tegelijk, en omdat ik af en toe het voetpedaal van de naaimachine iets te hard intrapte ( en nogal ongeduldig was), schoot de naald wel eens buiten de lijntjes. Het maakt mij persoonlijk niet zoveel uit dat ze niet perfect rond zijn geworden. Het is een gebruiksvoorwerp, geen luxeartikel.
Aan de achterkant is de blauwe stift ook te zien, daar waar het doorgedrukt was. Als het goed is moet dit er uit te spoelen zijn met water. Als het goed is.

Nadat ik het rondje had uitgeknipt, ongeveer twee millimeter vanaf het stiksel, heb ik het gekeerd. Daarna heb ik het rondje smal op de rand doorgestikt. Daarmee is het stukje van anderhalve centimeter ook gesloten. 
Om te testen of de wateruitwisbare stift ook daadwerkelijk wateruitwisbaar was heb ik er eerst één onder de kraan uitgespoeld. Op sommige plekken bleef je het blauwe zien. Dat waren de stipjes die doorgedrukt waren naar de achterkant. Niet honderd procent uitwisbaar dus.

Ik had die dag gezelschap in de studio van Phoebe. Zij heeft zich één van de bureaustoelen toegeëigend. 

Toen alle wattenschijfjes klaar waren, 36 stuks, heb ik ze eerst gewassen. De blauwe stift is er ook in de wasmachine niet helemaal uitgegaan. Ik zal deze stift dus niet weer gebruiken.

Ik liet er ook één aan Phoebe zien. Zij was tenslotte aanwezig terwijl ik ze naaide. Ze vindt ze goed genoeg. Dat vind ik ook.

Ik bewaar de wattenschijfjes in dit roze bakje in de badkamer. 

Inmiddels heb ik er drie gebruikt. Het was trouwens nog even opletten dat ik ze na gebruik niet in de prullenmand gooide. Uit gewoonte. 

Fijne dag.