Kijk eens hoe Fenna en Phoebe aan het genieten zijn in het zonnetje in ons vorige huis in Zwolle.

Vorig jaar rond deze tijd zaten we tussen twee huizen in. We hadden ons huis verkocht per 1 november, maar zouden pas in januari 2019 de sleutel van ons nieuwe huis krijgen. Daarna zouden we een maand uittrekken voor het sausen van de muren, leggen van de vloeren en andere dingen die nog gedaan moesten worden. We hadden dus een tijd te overbruggen met onze twee meisjes. Ik belde in oktober verschillende vakantieparken in de buurt met de vraag of we een huisje of chalet konden huren voor een periode van vier maanden en of het goed was dat we twee katten meenamen. Dat kon in de meeste gevallen wel. Alleen als ik vroeg of we er ook een deel van onze eigen meubels in mochten zetten, zei iedereen volmondig nee. Onze katten zetten namelijk hun nagels niet in de krabtoren, maar in onze bank en Phoebe klimt regelmatig in de gordijnen.  

De tijd begon te dringen en de paniek sloeg, met name bij mij, toe. Mijn moeder gaf de oplossing. Fenna en Phoebe konden wel tijdelijk bij haar komen. Ontzettend lief natuurlijk, alleen ik vond het vreselijk. Ik had ze liever bij me gehouden. Gelukkig kennen ze mijn moeder goed. Ze zijn dol op haar. Uiteindelijk kwam een collega van W met nog een mogelijkheid. Een oude bekende van hem had een minicamping met een zomerhuisje. Ik belde meteen om een afspraak te maken voor een gesprek. We konden het huisje huren, alleen pas vanaf begin november. En ja we mochten onze eigen bank en stoelen erin zetten en onze eigen gordijnen ophangen. Hij kon de meubels uit het huisje zolang wel in een schuur kwijt. Pfff, de opluchting was groot.

W en ik boekten een luxe (de enige beschikbare) chalet van half oktober t/m begin november op een vakantiepark vlakbij Steenwijk.

Fenna en Phoebe gingen drie weken uit logeren bij mijn moeder.
Daar hebben ze de tijd van hun leven gehad. Mijn moeder heeft namelijk vaste vloerbedekking en dus hadden ze goed grip met hun nageltjes. Als ze heel hard de bocht om renden gleden ze niet uit zoals op laminaat. Bij mijn moeder deden ze keurig hun nageltjes aan de krabtoren, zul je net zien, en aan het tapijt. Phoebe heeft niet één keer in de gordijnen geklommen. Ik fietste iedere dag door het bos naar ze toe om minstens twee uur lang met ze te spelen en te knuffelen.

In november haalden we onze bank, stoel en nog wat spulletjes bij mijn zwager op en brachten ze naar het zomerhuisje. Alle plastic bakken die we mee hadden genomen naar de chalet gingen ook mee. De volgende dag haalden we Fenna en Phoebe op met hun twee krabtorens, twee kattenbakken en al hun speelgoed en eten.
Phoebe kroop bij W op schoot en Fenna bij mij. Ze waren heel relaxed onder alle veranderingen. We waren weer samen en dus heel gelukkig. Zie je het zwarte plekje op de neus van Fenna? We weten nog steeds niet of het mijt is geweest (volgens dierenarts 1) of een stressgerelateerde allergie (volgens dierenarts 2). Toen we in januari in ons nieuwe huis kwamen verdween het.

Bijna alles wat je ziet is van ons, behalve de kast, tv-kast, tv, de twee bijzettafeltjes en het lampje boven de tv.
Bovenop de kast was de lievelingsplek van de meisjes om te slapen.

Het rieten rolgordijn, canvas aan de muur, kleine krukje en eettafel zijn van het huisje. En de stofzuiger ook.
We hadden ons kledingrek als afscheiding neergezet tussen de buitendeur en de bank. Overdag zetten we de krabtoren voor het raam zodat de meisjes ook aan die kant naar buiten konden kijken. Er was daar namelijk geen vensterbank. ’s Avonds schoven we de krabtoren weer naast de bank zodat de gordijnen dicht konden. Phoebe klom er elke avond in.

De bedden, het beddengoed en de nachtkastjes horen bij het huisje.
In de bomen buiten de slaapkamer hingen we mezenbollen op en dat vonden Fenna en Phoebe ontzettend leuk.

Hier zie je, als je de kamer in kijkt, de enige kachel in het huisje. Een gevelkachel. We hebben het, ondanks dat er in het zomerhuisje enkel-glas zat, nooit koud gehad. De kachel kon tot stand 9, maar wij hebben nooit harder gestookt dan stand 3. Zelfs niet toen het vroor.
Zoals je ziet leefden we uit plastic bakken en kartonnen dozen. De kledingkast in het woongedeelte was een hangkast. Daar hadden we bij lange na niet genoeg aan. Een meter naar links van de plastic bakken zat de badkamer met toilet.

Zowel Fenna…

…als Phoebe brachten veel tijd door met naar buiten kijken.
Er leefden ongelooflijk veel vogels rond de camping.

Phoebe lag ’s avonds graag bij W op schoot te slapen.

De vloer voor de kachel werd heerlijk warm als de kachel aanstond en dus gingen de meisjes daar op de grond liggen. Om het wat comfortabeler voor ze te maken legden we er een kussen neer.

Later zetten we deze er ook bij.

Hier zie je onze sfeervolle kerstverlichting. Je moet toch wat.

Onze “kerstboom” met de, vorig jaar, zelf gehaakte catproof ballen. Ontwerp van By Claire. Bovenop de kerstboom als piek een mini-foute kersttrui. Zelf gebreid. Het patroon is van Club Geluk.

We hebben ook nog sneeuw gehad die met kerst alweer verdwenen was.
Je ziet nog een stukje van een ijzeren ster waar ik met glittergaren omheen gehaakt heb.

Wat is er nou fijner dan op een zachte deken liggen in de zon.

Zie je links die wasmand? Ongeveer een meter links daarvan was het keukenblok.

Het huisje waar wij verbleven staat op Minicamping de Watertoren.

www.minicampingdewatertoren.nl